Μεταναστευτικό – Προσφυγικό
Πλαίσιο Αρχών
Η τωρινή κατάσταση είναι απαράδεκτη και επικίνδυνη για την Ελλάδα και τον ελληνισμό, και πρέπει να παρθούν άμεσα μέτρα για τη φύλαξη των συνόρων, την προστασία των Ελλήνων, την δημόσια τάξη, και τη διαφύλαξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Το μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα έχει πολλές διαστάσεις. Συνδέεται με τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική και εσωτερική πολιτική, την οικονομία, τις αρχές του ανθρωπισμού, με την ασφάλεια της χώρας αλλά και το μέλλον του ελληνισμού. Κατά την άποψή μας, η σχετική νομοθεσία πρέπει να έχει ορίζοντα δεκαετιών, να βασίζεται στη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση των κομμάτων της Ελληνικής βουλής και να διέπεται από τις εξής αρχές:
- Η προστασία και διαφύλαξη της Ελλάδας και του ελληνισμού πρέπει να είναι το κύριο μέλημα της κάθε κυβέρνησης.
- Η φιλοξενία χαρακτηρίζει τους Έλληνες από την αρχαιότητα και είναι πράξη αρετής. Τους ξένους προστάτευαν ο Ξένιος Δίας και η Αθηνά. Οι Έλληνες έχουν υποφέρει πολλά, διαχρονικά, και ίσως αυτό να έχει συμβάλει στο ότι συμπάσχουν και συμπονούν στις δυσκολίες και δυστυχία του συνανθρώπου. Δεν πρέπει όμως να συγχέεται η φιλοξενία η οποία έχει το χαρακτήρα του προσωρινού με τη μόνιμη εγκατάσταση και τη χορήγηση ιθαγένειας/υπηκοότητας (citizenship).
- Η φιλοξενία μπορεί να παρέχεται προσωρινά σε πρόσφυγες πολέμου (π.χ. πρόσφατα Σύριους) και σε όσους ζητούν πολιτικό άσυλο, αλλά δεν θα πρέπει να επηρεάζει την πολιτική της χώρας για τη χορήγηση ιθαγένειας/υπηκοότητας. Πρέπει να είναι περιορισμένης διάρκειας, να υπάρχει αποτελεσματικό σχέδιο μετεγκατάστασης των προσφύγων σε άλλες χώρες και ο επαναπατρισμός αυτών που τυχόν παραμένουν στην Ελλάδα να αρχίσει με το πέρας του πολέμου. Για την τυχόν χορήγηση υπηκοότητας, αν αυτή αιτηθεί, ο χρόνος φιλοξενίας δεν λογίζεται ως νόμιμος χρόνος διαβίωσης στην Ελλάδα. Ούτε η γέννηση σε καθεστώς φιλοξενίας δημιουργεί δικαίωμα απόκτησης υπηκοότητας.
- Ο μέγιστος αριθμός προσφύγων πολέμου που θα δέχεται η Ελλάδα θα πρέπει να είναι δίκαια καθορισμένος από τις Ευρωπαϊκές συνθήκες που η χώρα συνυπογράφει, αναλόγως προς τον πληθυσμό της, το μέγεθος της οικονομίας της κλπ.
- Όσοι εισέρχονται στην Ελλάδα από μη εμπόλεμες ζώνες και δεν τεκμηριώνουν πολιτικό διωγμό για αίτηση ασύλου, θεωρούνται λαθρομετανάστες και γενικά εκδιώκονται από τη χώρα, εκτός αν μπορούν να τεκμηριώσουν ότι πληρούν προϋποθέσεις παραμονής.
- Με δεδομένες κάποιες ιδιαιτερότητες του Ελληνικού κράτους (π.χ. 95% ορθόδοξοι, σύνορα με μη Ευρωπαϊκές μουσουλμανικές χώρες που απειλούν κυριαρχικά μας δικαιώματα με εδαφικές διεκδικήσεις εις βάρος μας, τεράστια οικονομικά προβλήματα κλπ) η νομοθεσία που διέπει τη χορήγηση υπηκοότητας πρέπει, χωρίς να παραβιάζει Κοινοτικούς κανόνες, να γίνει όσο το δυνατόν αυστηρότερη και να προσαρμοσθεί στις εδώ συνθήκες.
- Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για χορήγηση πολιτικού ασύλου και κυρίως για χορήγηση υπηκοότητας. Για χορήγηση υπηκοότητας, τέτοιοι είναι η μόρφωση, η υπογεννητικότητα στην Ελλάδα, αλλά και οι απαιτήσεις της χώρας για εξειδικευμένο ή ανειδίκευτο εργασιακό δυναμικό.
Προτάσεις
Γενική κατηγορία
Σαφής προσδιορισμός καθεστώτος
Πρέπει να γίνεται σαφής διαχωρισμός όσον αφορά το καθεστώς των μεταναστών (τα κριτήρια για κάθε περίπτωση 1, 2, 3 θα αναλυθούν ξεχωριστά):
- Καθεστώς προσωρινής παραμονής, περιορισμένης χρονικής διάρκειας, που ανανεώνεται αν πληρούνται συγκεκριμένες συνθήκες. Συνεπάγεται και προσωρινή άδεια εργασίας.
- Καθεστώς μόνιμης παραμονής, που χορηγείται με αυστηρά κριτήρια, και που συνεπάγεται και μόνιμη άδεια εργασίας
- Χορήγηση υπηκοότητας, που γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια.
Διαχωρισμός μεταξύ «ιθαγένειας» και «υπηκοότητας»
Γίνεται διαχωρισμός μεταξύ «ιθαγένειας» (για όσους έχουν γεννηθεί από Έλληνες γονείς), και «υπηκοότητας» (για όσους έχει αποδοθεί η ιδιότητα του πολίτη του Ελληνικού κράτους). Εφόσον η ιθαγένεια δεν μπορεί να απονεμηθεί, οι προτάσεις περιορίζονται στην υπηκοότητα.
Οι εγκληματίες είναι ανεπιθύμητοι
Παραβάσεις του ποινικού κώδικα από πρόσφυγες ή μετανάστες επισύρουν τις ποινές του νόμου, και επιπλέον ακύρωση κάθε άδειας παραμονής/εργασίας και απέλαση.
Ανακούφιση τοπικών κοινωνιών και μακροχρόνιος σχεδιασμός υποδομών. Ταχεία δημιουργία υποδομών υγείας.
Αυτές οι υποδομές αφενός θα βελτιώσουν την γενική υγειονομική κατάσταση στα κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας και αφετέρου θα παραμείνουν στις τοπικές κοινωνίες ως μόνιμα έργα υποδομής για να τις ωφελήσουν μακροχρόνια και να ενισχύσουν την ανάπτυξή τους.
Θεσμοθέτηση εξονυχιστικών οικονομικών και άλλων ελέγχων για όλες τις ΜΚΟ (νομικά και φυσικά πρόσωπα) που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα γύρω από το μεταναστευτικό.
Το έργο πολλών ΜΚΟ είναι πραγματικά κρίσιμο όταν έρχεται να συμπληρώσει τα κενά της Πολιτείας. Τον ηθικό ρόλο αυτό εκμεταλλεύονται ως μανδύα ολοένα και πιο συχνά συμφέροντα ξένα προς το αντικείμενο των οργανώσεων. Η Πολιτεία έχει υποχρέωση α) να προστατεύσει τις ειλικρινείς προσπάθειες της κοινωνίας των πολιτών ξεχωρίζοντας και επιτρέποντας στις «καθαρές» ΜΚΟ να συνεχίσουν και να επαυξήσουν το έργο τους, β) να προστατεύσει τους δημόσιους πόρους (ευρωπαϊκούς ή ελληνικούς) από την διασπάθιση στην οποία υπόκεινται από οργανώσεις φαντάσματα και από οργανώσεις που χρησιμοποιούν τους πόρους που λαμβάνουν με ασύμβατο προς το έργο τους τρόπο, γ) να προστατεύσει τη δημόσια ασφάλεια από συμφέροντα που προάγουν (και όχι απλά διευκολύνουν) την παράνομη εισροή οικονομικών μεταναστών ή την παράνομη διείσδυση ανθρώπων που υπηρετούν εχθρικά προς την Ελλάδα συμφέροντα.
Καταγραφή υφιστάμενων μεταναστών με την επίπτωση ότι όποιος αρνείται την καταγραφή χαρακτηρίζεται άμεσα απελάσιμος. Παράλληλη διαμόρφωση προγράμματος επαγγελματικής επιμόρφωσης ως κινήτρου για την οικειοθελή καταγραφή.
Η δημιουργία κινήτρου για την οικειοθελή καταγραφή θα επιλύσει αυτό που δεν κατάφερε να κάνει η ελληνική πολιτεία μέχρι τώρα. Παράλληλα η συμμετοχή σε προγράμματα επαγγελματικής επιμόρφωσης/κατάρτισης θα ενισχύσει το σύνολο των δεξιοτήτων των φιλοξενουμένων μεταναστών με αποτέλεσμα την βελτίωση της εργασιακής τους προοπτικής και κατ’ επέκταση της οικονομικής τους βιωσιμότητας μετά την επιστροφή στην χώρα καταγωγής τους.
Η άμεση απέλαση ως μέτρο για οποιονδήποτε δεν συνεργάζεται με τις αρχές α) θα ενισχύσει το ρυθμό καταγραφής και β) θα εξανεμίσει τον αριθμό των ύποπτων στοιχείων που έχουν εισέλθει στη χώρα για άλλους σκοπούς (μελών ISIS κλπ).
Επικοινωνία της ελληνικής νομοθεσίας στο εξωτερικό με εστίαση α) στην αυστηρότητά της και β) στον υποχρεωτικό χαρακτήρα της δηλωμένης μετανάστευσης και στα πλεονεκτήματά της
Η γενικότερη πληροφορία που κυριαρχεί την τελευταία 3ετία στις χώρες προέλευσης (κυρίως σε Ασία αλλά και Αφρική) είναι ότι η ευκολότερη είσοδος στην Ευρώπη είναι από την Ελλάδα. Η πληροφορία αυτή πρέπει να αλλάξει και να επικοινωνηθεί το ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί ούτε οικονομικό παράδεισο, ούτε ενδιάμεσο σταθμό, ούτε ασφαλή δίοδο. Το μήνυμα πρέπει να είναι σαφές: Η χώρα έχει για την ώρα κακές υποδομές υποδοχής για όσους βρίσκονται ήδη εντός και έχει αλλάξει την μεταναστευτική της πολιτική τηρώντας με αυστηρότητα τους όρους της.
Κατηγορία ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ (προσωρινή παραμονή /άδεια εργασίας υπό καθεστώς φιλοξενίας)
Προσωρινή άδεια παραμονής μόνο σε πρόσφυγες
Σε πρόσφυγες από εμπόλεμες ζώνες χορηγείται προσωρινή άδεια παραμονής, η οποία ισχύει όσο διατηρείται η εμπόλεμη κατάσταση στην χώρα καταγωγής και για ένα επιπλέον χρονικό διάστημα 6-12 μηνών το οποίο λογίζεται ως περίοδος ομαλοποίησης της κατάστασης στην χώρα καταγωγής.
Φιλοξενία προσφύγων δεν συνεπάγεται μόνιμη παραμονή ή υπηκοότητα
Φιλοξενία μπορεί να παρέχεται σε πρόσφυγες πολέμου (π.χ. σήμερα Σύριους) και σε όσους ζητούν πολιτικό άσυλο, αλλά δεν θα πρέπει να επηρεάζει την πολιτική της χώρας για τη χορήγηση μόνιμης άδειας παραμονής ή υπηκοότητας. Πρέπει να υπόκειται στους ίδιους χρονικούς περιορισμούς, να υπάρχει αποτελεσματικό σχέδιο μετεγκατάστασης των προσφύγων σε άλλες χώρες και ο επαναπατρισμός αυτών που τυχόν παραμένουν στην Ελλάδα να αρχίσει με το πέρας του πολέμου ή γενικά την ομαλοποίηση της πολιτικής κατάστασης στη χώρα καταγωγής.
Αλλαγή καθεστώτος παραμονής μόνο με σαφείς κανόνες
Για την τυχόν αλλαγή καθεστώτος, αν αυτό αιτηθεί, ο χρόνος φιλοξενίας δεν λογίζεται ως νόμιμος χρόνος διαβίωσης στην Ελλάδα. Ούτε η γέννηση σε καθεστώς φιλοξενίας λαμβάνεται υπόψη για αλλαγή του καθεστώτος.
Περιορισμένος αριθμός προσφύγων
Ο μέγιστος αριθμός προσφύγων πολέμου που θα δέχεται η Ελλάδα θα πρέπει να είναι δίκαια καθορισμένος από τις Ευρωπαϊκές συνθήκες που η χώρα συνυπογράφει, αναλόγως προς τον πληθυσμό της, το μέγεθος της οικονομίας της κλπ.
Κατηγορία ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ (προσωρινή παραμονή /άδεια εργασίας)
Θέσπιση αυστηρών κριτηρίων για χορήγηση άδειας εργασίας
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για χορήγηση άδειας προσωρινής παραμονής και εργασίας, όπως: μόρφωση, υπογεννητικότητα, απαιτήσεις της χώρας για εξειδικευμένο ή ανειδίκευτο εργασιακό δυναμικό, και άλλοι. Επειδή οι συνθήκες αλλάζουν, τα κριτήρια πρέπει να προσαρμόζονται.
Ανανέωση παραμονής μόνο υπό συνθήκες
Το καθεστώς προσωρινής παραμονής /άδειας εργασίας δύναται να επεκτείνεται αν πληρούνται συγκεκριμένες συνθήκες. Αν δεν πληρούνται, ο μετανάστης απελαύνεται.
Τέκνα μεταναστών
Τέκνα παράνομων μεταναστών που μεγαλώνουν στην Ελλάδα δεν αποκτούν αυτόματα καθεστώς παραμονής /άδειας εργασίας.
Κατηγορία ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Άμεση απέλαση λαθρομεταναστών
Όσοι εισέρχονται στην Ελλάδα από μη εμπόλεμες ζώνες και δεν τεκμηριώνουν πολιτικό διωγμό για αίτηση ασύλου, θεωρούνται λαθρομετανάστες και γενικά εκδιώκονται από τη χώρα, εκτός αν μπορούν να τεκμηριώσουν ότι πληρούν προϋποθέσεις παραμονής.
Κατηγορία ΥΠΗΚΟΟΤΗΤΑ
Χορήγηση υπηκοότητας με πολύ αυστηρά κριτήρια
Χορήγηση υπηκοότητας γίνεται με πολύ αυστηρά κριτήρια, και με προϋπόθεση την ύπαρξη γνησίου και ουσιαστικού δεσμού του αλλοδαπού προς το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία (*). Εξαιρέσεις μπορούν να γίνονται μόνο σε ειδικές περιπτώσεις ατόμων που έχουν δείξει με τα έργα τους εξαιρετικό ήθος και αγάπη για την Ελλάδα (μερικά ιστορικά παραδείγματα: Λόρδος Βύρων, Τζωρτζ Χόρτον, Νάνσυ Χόρτον και άλλοι)
(*) Παράδειγμα Α: τέκνα νόμιμων μεταναστών που μεγαλώνουν στην Ελλάδα δεν αποκτούν απαραίτητα την ελληνική υπηκοότητα. Με βάση τις αρχές φιλοξενίας και ανθρωπισμού, τους χορηγείται άδεια παραμονής και εργασίας.
Παράδειγμα Β: παιδιά με έναν γονέα Έλληνα υπήκοο αποκτούν ελληνική υπηκοότητα (ακόμα και αν είναι υιοθετημένα).
Αιτιολόγηση: Παρατίθεται απόσπασμα από σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (460/2013)
«...ελάχιστος όρος και όριο των σχετικών νομοθετικών ρυθμίσεων για την απονομή της ελληνικής ιθαγένειας είναι η ύπαρξη γνησίου δεσμού του αλλοδαπού προς το ελληνικό κράτος και την ελληνική κοινωνία, τα οποία δεν είναι οργανισμοί ασπόνδυλοι και δημιουργήματα εφήμερα αλλά παριστούν διαχρονική ενότητα με ορισμένο πολιτιστικό υπόβαθρο, κοινότητα με σχετικώς σταθερά ήθη και έθιμα, κοινή γλώσσα με μακρά παράδοση, στοιχεία τα οποία μεταβιβάζονται από γενεά σε γενεά με την βοήθεια μικρότερων κοινωνικών μονάδων (οικογένεια) και οργανωμένων κρατικών μονάδων (εκπαίδευση). Εάν παρεγνωρίζετο η προϋπόθεση του ουσιαστικού δεσμού και ο νομοθέτης – εναλλασσόμενος κατά θεμελιώδη αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος – μπορούσε να τον αγνοήσει και να ελαχιστοποιήσει τα προσόντα κτήσεως της ιθαγενείας, τότε πρακτικώς θα μπορούσε και να προσδιορίσει αυθαιρέτως την σύνθεση του λαού, με την προσθήκη απροσδιορίστου αριθμού προσώπων ποικίλης προελεύσεως, με χαλαρή ή ανύπαρκτη ενσωμάτωση, με ό,τι τούτο θα συνεπήγετο για την συνταγματική τάξη και τη λειτουργία του πολιτεύματος, καθώς και την ομαλή, ειρηνική εξέλιξη της κοινωνικής ζωής, λαμβανομένου σοβαρά υπόψη και του γεγονότος ότι το status της ιθαγένειας είναι αμετάκλητο, αφού η σχετική συνταγματική ρύθμιση (άρθρο 4 παρ.3) απαγορεύει την αφαίρεση της ιθαγένειας πλην δύο περιοριστικά καθοριζομένων περιπτώσεων (εκούσια απόκτηση άλλης ιθαγένειας, ανάληψη σε ξένη χώρα υπηρεσίας αντίθετης προς τα εθνικά συμφέροντα)...»
https://www.constitutionalism.gr/ste-460-2013-allodapoi-ithageneia-psifos/