Για την Ελλάδα!

Αν θέλουμε να ζούμε σε μια κοινωνία με ελάχιστο έγκλημα και βία, πρέπει (μεταξύ άλλων) ο σεβασμός στον συμπολίτη να είναι θεμελιώδης αρχή της παιδείας. Μας συνδέουν πολύ γεροί δεσμοί σαν έθνος, και παρ’όλες τις διαφορές και διαφωνίες μας έχουμε μια κοινή μοίρα. Αυτή η αίσθηση κοινότητας διατήρησε το έθνος μας εδώ και χιλιάδες χρόνια, και σε αυτήν θα στηριχτούμε για να χτίσουμε την ελληνική κοινωνία του μέλλοντος. Οραματιζόμαστε μια κοινωνία με αίσθημα κοινότητας και χωρίς εγκληματικότητα, όπου σημαντικό μέρος των πόρων που σήμερα χρησιμοποιούνται για αστυνόμευση, μονάδες καταστολής και δικαστικό σύστημα, χρησιμοποιούνται για την παιδεία, υγεία, έρευνα και ανάπτυξη. Αυτός βέβαια ο στόχος επιτυγχάνεται σε βάθος γενεών και με την κατάλληλη παιδεία για τη δημιουργία υπεύθυνων και έντιμων πολιτών. Ο χρονικός ορίζοντας δεν μας απογοητεύει. Δεν είμαστε πολιτικοί για να μας ενδιαφέρουν μόνο οι επόμενες εκλογές.

Για να γίνει μια μέρα το όραμά μας πραγματικότητα, πρέπει να ξεκινήσουμε από τα πρακτικά ζητήματα. Η εγκληματικότητα που έχει αυξηθεί τις τελευταίες δεκαετίες είναι ιδιαίτερα προβληματική, ειδικά για όσους από εμάς μεγάλωσαν σε μια Ελλάδα ασφαλή. Όσον αφορά το άμεσο πρόβλημα της εγκληματικότητας, η δικαιοσύνη οφείλει να είναι αποτελεσματική και παραδειγματική. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι όλοι οι εγκληματίες ίδιοι, οπότε δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται οι ίδιες φυλακές για όλους. Προτείνουμε τη δημιουργία διαφορετικών τύπων φυλακών, έτσι ώστε περιστασιακοί εγκληματίες να προστατεύονται από την αρνητική επίδραση των επικίνδυνων και επαγγελματιών εγκληματιών.

Η δικαιοσύνη πρέπει να απονέμεται άμεσα. Είναι απαράδεκτο υποθέσεις να καθυστερούν για χρόνια στα δικαστήρια και σε μερικές περιπτώσεις τα εγκλήματα, οποιουδήποτε είδους, να παραγράφονται. Κάθε υπόθεση πρέπει να εκδικάζεται το πολύ σε μερικούς μήνες. Η άμεση απονομή δικαιοσύνης και η διευθέτηση διαφορών είναι επιπλέον ζωτικής σημασίας για τη λειτουργία των επιχειρήσεων και γενικά τη λειτουργία της οικονομίας.

Η Δικαιοσύνη είναι βεβαίως υπεύθυνη και για υποθέσεις πολιτικών προσώπων. Είναι απαράδεκτο το πολιτικό αξίωμα να συνεπάγεται ασυλία από ποινική δίωξη για αξιόποινες πράξεις.

Η παραγραφή κακουργημάτων λόγω παρέλευσης χρόνου πρέπει να καταργηθεί. Οι σκληροί εγκληματίες πρέπει να γνωρίζουν ότι η δικαιοσύνη δεν θα τους ξεχάσει ποτέ.

Για να λειτουργήσει ένα κράτος χρειάζεται σαφής διαχωρισμός των εξουσιών: νομοθετική (Βουλή), εκτελεστική (Κυβέρνηση), και δικαστική. Αυτό γίνεται σε όλες τις προηγμένες χώρες για να υπάρχει έλεγχος των άλλων εξουσιών. Σε μερικές χώρες, τοπικοί δικαστές εκλέγονται απ’ευθείας από τους πολίτες. Πρέπει να σταματήσει άμεσα κάθε επηρεασμός της δικαιοσύνης από την Κυβέρνηση.

Σε μια πραγματικά δημοκρατική πολιτεία που λειτουργεί όπως προτείνουμε, οι νόμοι εκφράζουν τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών. Συνεπώς, δεν έχουν νόημα οι διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της κυβέρνησης που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια, με τα γνωστά επακόλουθα. Στην σημερινή αντιπροσωπευτική δημοκρατία οι κυβερνήσεις πολλές φορές δεν εκφράζουν την βούληση των πολιτών, με αποτέλεσμα την οργή του λαού και την καταφυγή σε έκτροπα ως μοναδικό τρόπο αντίστασης ενάντια σε ένα κράτος που δεν τους εκφράζει και τους καταπιέζει. Σε μια πραγματικά δημοκρατική πολιτεία οι πολίτες βεβαίως και μπορούν να συναθροίζονται ειρηνικά για οποιονδήποτε λόγο, και με σεβασμό στους συμπολίτες τους. Όμως η καταστροφή ή ο βανδαλισμός περιουσίας ιδιωτικής ή δημόσιας (που ανήκει σε όλους μας) είναι εγκλήματα και πρέπει να τιμωρούνται. Είναι επίσης απαράδεκτη η διακοπή λειτουργίας ζωτικών τομέων της οικονομίας, όπως συγκοινωνιών, υποδομών, τουρισμού και άλλων σαν έκφραση διαμαρτυρίας. Κάθε κοινωνική εκδήλωση πρέπει να γίνεται με σεβασμό στα δικαιώματα των άλλων, όπως το δικαίωμα της ελεύθερης διακίνησης. Είναι υποχρέωση της πολιτείας να διασφαλίζει αυτό το δικαίωμα, όπως και την ομαλή λειτουργία της οικονομίας.

Προστασία του Πολίτη: Ο κάθε πολίτης σαν μονάδα είναι ανήμπορος να προστατεύσει τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα και ελευθερίες του, να προστατευτεί από κάθε κίνδυνο και να είναι ενημερωμένος για κάθε ζήτημα που θέτει σε κίνδυνο την ασφάλειά του. Η πολιτεία είναι υποχρεωμένη να διασφαλίζει τα συνταγματικά δικαιώματα του κάθε πολίτη. Αυτό επιτυγχάνεται με μια ανεξάρτητη και αμερόληπτη δικαιοσύνη που να ελέγχει τις άλλες εξουσίες και τη συνταγματικότητα των πράξεων νομοθετικού περιεχομένου. Το δικαστικό σώμα πρέπει να είναι ελεύθερο να επιλέγει την ιεραρχία του. Η αστυνομία πρέπει να είναι ανεξάρτητη και ακομμάτιστη αλλά να ελέγχεται από την εκτελεστική και δικαστική εξουσία. Οι αστυνομικοί πρέπει να είναι άρτια εκπαιδευμένοι έτσι ώστε να διασφαλίζουν την ασφάλεια και τις συνταγματικές ελευθερίες των πολιτών.

Όπως τονίζει ο Peter F. Drucker, «ότι μετριέται βελτιώνεται». Για να υπολογίζεται η αποτελεσματικότητα σε κάθε τομέα, πρέπει να γίνονται οι κατάλληλες μετρήσεις. Για τη δικαιοσύνη, ως μέτρο αποτελεσματικότητας μπορεί να χρησιμοποιηθεί ο μέσος χρόνος εκδίκασης υποθέσεων. Επίσης πρέπει να δοθεί ελευθερία στο δικαστικό σώμα να αυτοοργανωθεί έτσι ώστε η αποτελεσματικότητά του να βελτιώνεται. Για την αστυνομία, ως μέτρο αποτελεσματικότητας μπορούν να χρησιμοποιούνται δείκτες εγκληματικότητας και η χρονική εξέλιξή τους.

Απονομή δικαιοσύνης

Η φυλακή δεν είναι στρατιωτική θητεία για να βγαίνει κάποιος με άδεια. Η φυλακή εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς:

1. Τιμωρία για όσους παραβαίνουν το νόμο, και προειδοποίηση για όσους σκέφτονται να τον παραβούν
2. Προστασία των νομοταγών πολιτών από τους εγκληματίες
3. Εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της κοινωνίας
4. Σωφρονισμό των κρατουμένων (αν βέβαια γίνει σωστά), έτσι ώστε να μπορέσουν να ενταχθούν στην κοινωνία μετά την αποφυλάκισή τους

Οι φυλακές δεν είναι ξενοδοχείο όπου διαμένουν προσωρινά οι κακοποιοί για να συνεχίσουν τη δράση τους όταν βγαίνουν. Με αφορμή πολλά περιστατικά κρατουμένων, συχνά βαρυποινιτών, που καταδικάστηκαν σε πολυετή έως και ισόβια κάθειρξη για ειδεχθή εγκλήματα, και οι οποίοι βγήκαν με άδεια και δεν επέστρεψαν, ή ακόμα χειρότερα βγήκαν οριστικά με τον επαίσχυντο Νόμο Παρασκευόπουλου, όπως π.χ. ο αλβανός μαφιόζος που βασάνισε με ηλεκτρικό σίδερο 85χρονη για 50 Ευρώ ή ο επίσης αλβανός κακοποιός δράστης της εν ψυχρώ δολοφονίας του δικηγόρου Ζαφειρόπουλου, η Δημοκρατική Πολιτεία προτείνει τα εξής:

1. Διαχωρισμό των περιστασιακών εγκληματιών που καταδικάζονται σε μικρές ποινές από τους βαρυποινίτες, έτσι ώστε να μειωθεί η αρνητική επίδραση των δεύτερων στους πρώτους.
2. Κατάργηση των αδειών στις φυλακές για όσους έχουν καταδικαστεί για φόνους, βιασμούς, ληστείες ή και για ποινικούς που υποτροπιάζουν.
3. Οι φυλακές δεν είναι ξενοδοχείο. Οι συνθήκες διαβίωσης πρέπει να είναι σύμφωνες με διεθνείς συνθήκες, αλλά οι κρατούμενοι πρέπει να εξασφαλίζουν τη διατροφή τους με κάποιας μορφής εργασία. Όποιος αρνείται να εργαστεί, απλά δεν εξασφαλίζει τη διατροφή του, όπως συμβαίνει και με τους νομοταγείς πολίτες. Η εργασία μέσα στις φυλακές βοηθάει και στην επανένταξη των κρατουμένων όταν αποφυλακιστούν.
4. Οι κρατούμενοι απαγορεύεται να έχουν κινητά τηλέφωνα και πρόσβαση στο διαδίκτυο, διότι με αυτό τον τρόπο διευκολύνεται η μεταξύ τους συνεννόηση και κατάστρωση εγκληματικών σχεδίων, όπως περίτρανα έχει αποδειχθεί από πληθώρα περιπτώσεων, πέραν των παραπάνω αναφερομένων. Οι κανόνες εφαρμόζονται άμεσα για να εξασφαλιστεί η ομαλή λειτουργία των φυλακών.
5. Επαναλειτουργία των φυλακών υψηλής ασφάλειας για επικίνδυνους κακοποιούς και για όσους ανήκουν στο οργανωμένο έγκλημα.
6. Οι ποινές πρέπει να εκτίονται ολόκληρες και χωρίς εκπτώσεις! Είναι αδιανόητο να καταδικάζεται κάποιος σε ισόβια και να βγαίνει έξω σε 12-13 χρόνια. Ή σε 10 χρόνια, και να είναι έξω σε 1-2! Αυτή η απαράδεκτη επιεικής μεταχείριση αδιακρίτως δεν είναι ανθρωπισμός, αλλά μωρία της πολιτείας που, αντί να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολο κτίζοντας όσες φυλακές χρειάζονται, το παραδίδει από ανικανότητα στο έλεος εγκληματιών, ακόμη και των πιο επικίνδυνων (φονιάδων, βιαστών, και άλλων), βγάζοντας τους από τη φυλακή μια ώρα αρχύτερα. Είναι επιτακτική η τροποποίηση του ποινικού κώδικα έτσι ώστε επαγγελματίες σκληροί εγκληματίες, να αφαιρούνται για πάντα από την κοινωνία. Αλλά και αποφυλακιζόμενοι κλέφτες, ληστές και άλλοι εγκληματίες, αν ξανασυλληφθούν για το ίδιο ή χειρότερο αδίκημα να εκτίουν το ΣΥΝΟΛΟ της νέας ποινής τους χωρίς το ευεργετικό μέτρο της μειωμένης έκτισης!! Το λέει και ο λαός άλλωστε: «μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, …»

Είναι τραγικό στο όνομα μιας δήθεν προοδευτικής αντιμετώπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των κακοποιών, κυρίως από την παρούσα αλλά και από προηγούμενες κυβερνήσεις, να παραβιάζονται βάναυσα και κατάφωρα τα πολύ σημαντικότερα δικαιώματα της συντριπτικής πλειονότητας των νομοταγών πολιτών. ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ. Επείγει η άμεση κατάργηση του Νόμου Παρασκευόπουλου, η τροποποίηση του Νόμου περί αδειών κρατουμένων επί το αυστηρότερο και γενικότερα η επανεξέταση των ποινών αλλά και του χρόνου έκτισης τους από υπερκομματική επιτροπή ειδικών επιστημόνων, ποινικολόγων αλλά και εκπροσώπων των πολιτών. Η επιτροπή αυτή σε σαφώς καθορισμένο και σύντομο χρόνο και λαμβάνοντας υπ’ όψιν την τρέχουσα δραματική ελληνική πραγματικότητα και διεθνείς καλές πρακτικές, να προτείνει μια καλά επεξεργασμένη και βιώσιμη λύση, προς όφελος της κοινωνίας.